معماری اسلامی شامل سبک های معماری بناهای مرتبط با اسلام است. این هر دو سبک سکولار و مذهبی از تاریخ اولیه اسلام تا امروز را در بر می گیرد.

معماری مدرن، یک جنبش معماری یا سبک معماری مبتنی بر فناوری های جدید و نوآورانه ساخت و ساز، به ویژه استفاده از شیشه، فولاد و بتن مسلح است.

معماری کلاسیک، معمولاً به معماری اشاره می‌کند که کم و بیش آگاهانه از اصول معماری یونانی و رومی دوران باستان، یا حتی گاهی به‌طور خاص‌تر، از آثار معمار رومی ویترویوس نشأت می‌گیرد.

معماری گوتیک یک سبک معماری است که از اواخر قرن دوازدهم تا قرن شانزدهم در اروپا رواج داشت، در طول قرون وسطی و اواخر قرون وسطی، در برخی مناطق تا قرن 17 و 18 باقی مانده است.

معماری ویکتوریایی مجموعه ای از سبک های احیای معماری در اواسط تا اواخر قرن 19 است. ویکتوریا به دوران سلطنت ملکه ویکتوریا، به نام دوران ویکتوریا، اشاره دارد، در این دوره از سبک های معروف به ویکتوریا در ساخت و ساز استفاده می شد.

معماری رنسانس معماری اروپایی دوره بین اوایل قرن 15 و اوایل قرن 16 در مناطق مختلف است که نشان دهنده احیای آگاهانه و توسعه عناصر خاصی از تفکر یونان و روم باستان و فرهنگ مادی است.

معماری بومی ساختمانی است که خارج از هر سنت دانشگاهی و بدون راهنمایی حرفه ای انجام می شود. این دسته طیف وسیع و متنوعی از انواع ساختمان‌ها را با روش‌های متفاوت ساخت، از سراسر جهان، اعم از تاریخی و موجود، در بر می‌گیرد که نمایانگر اکثر ساختمان‌ها و سکونتگاه‌های ایجاد شده در جوامع پیش از صنعتی است.

باروک سبکی از معماری، موسیقی، رقص، نقاشی، مجسمه‌سازی، شعر و هنرهای دیگر است که از اوایل قرن هفدهم تا دهه 1750 در اروپا شکوفا شد. همراه با سبک های جدید، تا دهه اول قرن نوزدهم.